Mechanisme van letsel – Mediale malleolaire stressfracturen zijn overbelastingsblessures die het gevolg zijn van herhaaldelijke microtrauma’s zonder voldoende tijd voor botremodellering. – Ze komen vaak voor bij atleten, vooral diegenen die betrokken zijn bij sporten met hoge impact of activiteiten die herhaaldelijke enkelbewegingen vereisen. – De mediale malleolus is de benige uitstulping aan de binnenkant van de enkel en maakt deel uit van het scheenbeen.
Voorgeschiedenis – Patiënten presenteren zich doorgaans met een geschiedenis van sluipend begin van pijn gelokaliseerd aan de mediale enkel. – De pijn wordt vaak verergerd door activiteiten waarbij gewicht wordt gedragen en verlicht door rust. – Het ontstaat vaak niet acuut, maar eerder een geleidelijke toename van pijn in de loop van de tijd.
Specifieke Tests: – Lichamelijk onderzoek: Lokale gevoeligheid bij palpatie van de mediale malleolus. – Röntgenfoto: Kan in eerste instantie normaal lijken maar kan veranderingen tonen naarmate de blessure vordert. – Botscan: Toont verhoogde opname in het gebied van de fractuur. – MRI: Kan verhoogde signaalintensiteit in het gebied van de stressfractuur tonen en kan een corticaal defect onthullen.
Behandeling – De primaire behandeling voor mediale malleolaire stressfracturen is rust en het ontlasten van het aangedane ledemaat om het bot te laten genezen. Dit kan worden bereikt met behulp van krukken. – Immobilisatie met behulp van een gipsverband of brace kan in sommige gevallen worden aanbevolen. – Fysiotherapie kan gunstig zijn zodra de initiële pijn is afgenomen om de omliggende spieren te versterken en de mobiliteit van het gewricht te verbeteren. – In zeldzame gevallen waar de fractuur niet geneest met conservatieve maatregelen, kan een chirurgische ingreep noodzakelijk zijn.